SimplyEco

“Μέχρι να ολοκληρώσεις την ανάγνωση αυτής της πρότασης, περίπου 117.000 πλαστικά μπουκάλια θα έχουν χρησιμοποιηθεί” 

Έτσι ξεκινάει αυτό το άρθρο των Ηνωμένων Εθνών, που μας λέει ότι σήμερα το 4-8% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου παγκοσμίως χρησιμοποιείται για την παραγωγή πλαστικού (το ποσοστό αυτό αναμένεται να ανέβει στο 20% μέχρι το 2050).  

Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι το πλαστικό βρίσκεται παντού γύρω μας. Μεγάλο μέρος της παραγωγής του χρησιμοποιείται για τη δημιουργία συσκευασιών μίας χρήσης, όπως τα μπουκάλια νερού. Εδώ όμως ξεκινάει το πρόβλημα. Ένα πλαστικό μπουκαλάκι νερού, στη γνωστή PET συσκευασία, έχει υπολογιστεί ότι κάνει 450 χρόνια για να αποσυντεθεί πλήρως. Πέρα από τις βαριές περιβαλλοντικές επιπτώσεις που έχει η τόσο ευρεία παραγωγή πλαστικών προϊόντων, ολοένα και περισσότερες μελέτες δείχνουν πώς οι πλαστικές συσκευασίες επιβαρύνουν σημαντικά την υγεία μας. 

Πως γίνεται αυτό; Πολύ απλά, οι πλαστικές συσκευασίες αποσυντίθενται λόγω της ζέστης κατά τη μεταφορά τους ή φυσικά μετά την απόρριψή τους και έτσι δημιουργούνται τα μικροπλαστικά. 

Τα μικροπλαστικά είναι μικροσκοπικά σωματίδια μεγέθους από 5 χιλιοστά έως 1 μικρόμετρο (σκεφτείτε ότι μία τρίχα από τα μαλλιά μας είναι 20-40 μικρόμετρα).  

Τα νανοπλαστικά είναι σωματίδια με μέγεθος μικρότερο από 1 μικρόμετρο, τόσο μικρά που εισχωρούν στα ανθρώπινα όργανα, κύτταρα, ακόμη και στο αίμα του εγκεφάλου μας.  

Η μόλυνση από αυτά τα σωματίδια έχει εξαπλωθεί τόσο, που οι ερευνητές τα βρίσκουν στο χιόνι της Ανταρκτικής, στον ιστό των φυτών, σε στομάχια ζώων και ψαριών αλλά και στον πλακούντα εγκύων. 

Ένα πλαστικό μπουκαλάκι νερό περιέχει εκατοντάδες χιλιάδες τέτοια σωματίδια. Η μόλυνση των τροφίμων είναι τόσο μεγάλη που έχει υπολογιστεί ότι τρώμε περίπου 5 γραμμάρια πλαστικό κάθε εβδομάδα – ίσο με το βάρος μιας πιστωτικής κάρτας.  

Η κατανάλωση πλαστικού, με αυτόν τον τρόπο, επιβαρύνει με πολλούς τρόπους την υγεία μας. Κατά την παραγωγή του και προκειμένου το πλαστικό να γίνει πιο εύκαμπτο και πιο ανθεκτικό, γίνεται προσθήκη διάφορων χημικών, όπως οι φθαλικοί εστέρες (phthalates) και η Δισφαινόλη Α, γνωστή και ως BPA.  

Η χρόνια έκθεση σε τέτοιες χημικές ενώσεις μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το ενδοκρινικό σύστημα, ενώ σχετίζεται με προβλήματα γονιμότητας και προβλήματα στην ανάπτυξη των παιδιών. Ακόμη, σχετίζεται με υψηλότερους κινδύνους για διαβήτη, παχυσαρκία και διάφορες μορφές καρκίνου.

Όλα τα παραπάνω μπορούν να μας κάνουν να νιώσουμε – και δικαίως – πανικό. Όμως, υπάρχουν λύσεις για να μειώσουμε σημαντικά την έκθεση σε πλαστικό στην καθημερινότητά μας.  

Αρχικά, η αγορά ενός μπουκάλι-θερμός για το νερό αποτελεί πραγματικά επένδυση. Πέρα του ότι θα με αυτόν τον τρόπο μειώνεται η κατανάλωση πλαστικού, το νερό παραμένει δροσερό για αρκετές ώρες, κάτι εξαιρετικά χρήσιμο σε αυτές τις υψηλές θερμοκρασίες.  

Συμπληρωματικά, ένα θερμός για τον κρύο ή τον ζεστό καφέ, μπορεί να είναι εξίσου χρήσιμο. Προσωπικά, μου άρεσε ανέκαθεν να ετοιμάζω τον καφέ στο σπίτι και να τον παίρνω μαζί μου το πρωί. Λατρεύω τη μυρωδιά που γεμίζει το σπίτι όταν ανοίγω το βάζο με τους φρεσκοτριμμένους κόκκους, σαν μια μικρή, καθημερινή ιεροτελεστία. 

Εκτός από τα θερμός για τα ροφήματα, η αντικατάσταση των παλιών και φθαρμένων πλαστικών τάπερ από γυάλινα ή ανοξείδωτα σκεύη (inox), μπορεί να είναι πολύ ωφέλιμη.  

Σε κάθε περίπτωση, η αντικατάσταση των παλιών δοχείων μπορεί να γίνει σταδιακά και κάθε μικρή αλλαγή κάνει τη διαφορά.